انواع خطوط اتصال به شبکه جهانی اینترنت

انواع خطوط اتصال به شبکه جهانی  اینترنت

با چه خطوطی به شبکه اینترنت متصل شده اید ؟  در حال اولیه ممکن است بیشتر   از خطوط تلفنى معمولى  استفاده می کنید  نرخ انتقال Data توسط این خطوط حداکثر ۳۳،۶ kb/s براى اتصال به اینترنت در کشورمان بسیار رایج بود تا اینکه خطوط E1 معروف به ایوان در اروپا و همچنین ایران ارایه  شد. بر روى هر خط E1 تعداد ۳۰ خط تلفن معمولى شبیه سازى مى شود. هر خط E1 مى تواند حامل۲ MB/S پهناى باند باشد. نرخ انتقال Data توسط این خطوط جهت مودمهاى ارایه شده در ایران حداکثر ۵۶ kb/s مى باشد. که البته در صورت فراهم نمودن مودمهاى سریع تر کاربر مى تواند برابر سرعت مودم خود دیتا را دریافت نماید. در سالها اخیر نیز اتصال به وسیله خطوط پرسرعت اینترنت ای دی اس ال ADSL  هم در مصارف خانگی و اداری گسترش پیدا نموده است ؛

گرچه روشهای مانند اتصال بی سیم یا وایرلس هم در مواردی در برخی شهرهای ایران مورد بهره قرار گرفته است در این گفتار سعی می کنیم انواع روشهای رایج اتصال به اینترنت را باهم مرور کنیم و در پایان با مفهوم پهنای باند و کیفیت آن بیشتر آشنا خواهیم شد

 خطوط آنالوگ معمولى:

منظور از این خطوط همان خطوط تلفنى معمولى مى باشد. نرخ انتقال Data توسط این خطوط حداکثر ۳۳،۶ kb/s مى باشد. استفاده از این خطوط براى اتصال به اینترنت در کشورمان بسیار رایج مى باشد.

 T1

 نام خطوط مخابراتى مخصوصى است که در امریکا و کانادا ارایه مى شود. بر روى هر خط T1 تعداد ۲۴ خط تلفن معمولى شبیه سازى مى شود. هر خط T1 مى تواند حامل ۱،۵ MB/S پهناى باند باشد.

 E1

نام خطوط مخابراتى مخصوصى است که در اروپا و همچنین ایران ارایه مى شود. بر روى هر خط E1 تعداد ۳۰ خط تلفن معمولى شبیه سازى مى شود. هر خط E1 مى تواند حامل۲ MB/S پهناى باند باشد. نرخ انتقال Data توسط این خطوط جهت مودمهاى ارایه شده در ایران حداکثر ۵۶ kb/s مى باشد. که البته در صورت فراهم نمودن مودمهاى سریع تر کاربر مى تواند برابر سرعت مودم خود دیتا را دریافت نماید.

مشخصه این سیستم پیش شماره تفاوت آن ها نسبت به خطوط عادى مى باشد.

ISDN

 اساس طراحى تکنولوژى ISDN به اواسط دهه ۸۰ میلادى باز مى گردد که بر اساس یک شبکه کاملاً دیجیتال پى ریزى شده است. در حقیقت تلاشى براى جایگزینى سیستم تلفنى آنالوگ با دیجیتال بود که علاوه بر داده هاى صوتى، داده هاى دیجیتال را به خوبى پشتیبانى کند. به این معنى که انتقال صوت در این نوع شبکه ها به صورت دیجیتال مى باشد. در این سیستم صوت ابتدابه داده هاى دیجیتال تبدیل شده و سپس انتقال مى یابد.

ISDN به دو شاخه اصلى تقسیم مى شود. N-ISDN و B-ISDN ، B-Isdn بر تکنولوژى ATM استوار است که شبکه اى با پهناى باند بالا براى انتقال داده مى باشد که اکثر BACKBONEهاى جهان از این نوع شبکه براى انتقال داده استفاده مى کنند(از جمله شبکه دیتاى ایران).

نوع دیگر B-ISDN یا ISDN با پهناى باند پایین است که براى استفاده هاى شخصى طراحى شده است. در N-ISDN دو استاندارد مهم وجود دارد. BRIو PRI. نوع PRI براى ارتباط مراکز تلفن خصوصى (PBX)ها با مراکز تلفن محلى طراحى شده است. E1 یکى از زیرمجموعه هاى PRI است که امروزه استفاده زیادى دارد. E1 شامل سى کانال حامل (B-Channel) و یک کانال براى سیگنالینگ (D-Channel) مى باشد که هر کدام ۶۴ Kbps پهناى باند دارند.

بعد از سال ۹۴ میلادى و با توجه به گسترش اینترنت، از PRI ISDNها براى ارتباط ISPها با شبکه PSTN استفاده شد که باعث بالا رفتن تقاضا براى این سرویس شد. همچنان که در ایران نیز ISPهایى که خدمات خود را با خطوط E1 ارایه مى کنند روز به روز در حال گسترش است.

نوع دیگر ISDN، BRI است(نوعى که در کیش از آن استفاده شده) که براى کاربران نهایى طراحى شده است.

این استاندارد دو کانال حامل ۶۴ KbPS و یک کانال براى سیگنالینگ با پهناى باند ۱۶ KbPS را در اختیار مشترک قرار مى دهد. این پهناى باند در اواسط دهه ۸۰ میلادى که اینترنت کاربران مخصوصى داشت و سرویس هاى امروزى همچون HTTP، MultiMedia، Voip و ... به وجود نیامده بود، مورد نیاز نبود. همچنین براى مشترکین عادى تلفن نیز وجود یک ارتباط کاملاً دیجیتال چندان تفاوتى با سیستم هاى آنالوگ فعلى نداشت و به همین جهت صرف هزینه هاى اضافى براى این سرویس از سوى کاربران بى دلیل بود و به بنابراین از این تکنولوژى استقبال چندانى نشد. تنها در اوایل دهه ۹۰ بود که براى مدت کوتاهى مشترکین ISDN افزایش یافتند. پس از سال ۹۵ نیز با وجود تکنولوژى هایى با سرعت هاى بسیار بالاتر مانند ADSL که سرعتى حدود

۸ Mb/s براى دریافت و ۶۴۰kb/s را براى دریافت با هزینه کمتر از ISDN در اختیار مشترکین قرار مى دهند، انتخاب ISDN از سوى کاربران عاقلانه نبود.

در حقیقت مى توان گفت که ISDN BRI تکنولوژى بود که در زمانى به وجود آمد که نیازى به آن نبود و زمانى که به آن نیاز احساس مى شد، با تکنولوژى هاى جدیدترى که سرعت بالاتر و قیمت بیشتر داشتند جایگزین شده بود.

خطوط پرسرعت اینترنتی دی اس ال Leased Line   Line Digital Subscriber - DSL

خطوط پرسرعت اینترنتی دی اس ال Leased Line   Line Digital Subscriber - DSL  خطى است که به صورت نقطه به نقطه دو محل را به یکدیگر متصل مى کند که از آن براى تبادل Data استفاده مى شود. این خط داراى سرعت بالایى براى انتقال Data است.نکته قابل توجه این که در دو سر خط Leased باید مودم هاى مخصوصى قرار داد.

 خطوط پرسرعت اینترنتی ای دی اس ال Asynchronous Digital Subscriber Line -  ADSL

 همانند خطوط DSL بوده با این تفاوت که سرعت انتقال اطلاعات آن بیشتر است.

خطوط اینترنت بی سیم – وایرلس Wireless

خطوط اینترنت بی سیم – وایرلس Wireless ؛  یک روش بى سیم براى تبادل اطلاعات است. در این روش از آنتن هاى فرستنده و گیرنده در مبدأ و مقصد استفاده مى شود. این آنتن ها باید رو در روى هم باشند. برد مفید این آنتن ها بین ۲ تا ۵ کیلومتر بوده و در صورت استفاده از تقویت کننده تا ۲۰ کیلومتر هم قابل افزایش است. از نظر سرعت انتقال Data این روش مطلوب بوده اما به دلیل ارتباط مستقیم با اوضاع جوى و آب و هوایى از ضریب اطمینان بالایى برخوردار نیست.

 Leased Modem

به مودم هایى گفته مى شود که در دو طرف خط Leased قرار مى گیرند. از جمله این مودم ها مى توان به Watson، PairGain، WAF، Paradyne، Patton اشاره کرد.

از میان انواع مودم هاى Leased مدل patton در کشورمان رایج تر بوده و داراى مدل هاى زیر است:

۱۰۸۸۱۰۹۲c(Upto 2Mb/s)، (A(Upto 128kb/s)و ۱۰۸۸ (i(Upto 2Mb/s

مدل ۱۰۸۸iمودم/ روتر بوده و براى کار Bridge بیشتر استفاده مى شود.

ChannelBank: دستگاهى است که از آن براى تبدیل خطوط E1 به خطوط تلفن معمولى و بالعکس استفاده مى شود.

 انواع Modem

مودمها داراى انواع مختلفى هستند که مهم ترین آن ها عبارتند از:

Analog Modems:

از این مودم ها براى برقرارى ارتباط بین دو کامپیوتر(User و ISP) از طریق یک خط تلفن معمولى استفاده مى شود. انواع گوناگونى از این نوع مودم در بازار یافت مى شود که برخى از آن ها عبارتند از: Roclkwell, Dlink,Acorp و ...

 Leased Modems

 استفاده از این مودمها در دو سر خط Leased الزامى است. مدل هاى معروف این نوع مودمها عبارتند از: Patton,paradyne ,WAF,pairGain, Watson Satellite: به معناى ماهواره مى باشد. امروزه بسیارى از ماهواره ها خدمات اینترنت ارایه مى کنند. برخى از آن ها عبارتند از: Telestar 12, EuroAsia Sat,Taicom,Sesat, IntelSat902, France Telecom, ArabSat

 پنهنای باند در خطوط اینترنت Bandwidth

به اندازه حجم ارسال و دریافت اطلاعات در واحد زمان Bandwidth گفته مى شود. واحد اصلى آن بیت بر ثانیه مى باشد. هنگامى یک ISP مى خواهد پهناى باند خود را چه از طریق دیش و چه از طریق سایر روش ها تهیه کند باید میزان پهناى باند درخواستى خود را در قراردادش ذکر کند. معمولاً پهناى باند براى ISPهاى خیلى کوچک ۶۴ kb/s است و براى ISPهاى بزرگتر این مقدار افزایش مى یابد و براى ISPهاى خیلى بزرگ تا ۲MB/S و حتى بیشتر هم مى رسد.

پهناى باند بر دو نوع است:

 ۱ Shared Bandwidth:

 این نوع پهناى باند ارزان تر بوده و در آن تضمینى براى تامین پهناى باند طبق قرارداد براى مشترک وجود ندارد. چرا که این پهناى باند بین تعداد زیادى ISP مشترک بوده و همگى از آن استفاده مى کنند.بنابراین طبیعى است که ممکن است در ساعات پرترافیک ISP نتواند از پهناى باند درخواستى خود بهره ببرد.

 ۲ Dedicated Bandwidth: 

این نوع پهناى باند گران تر بوده اما در آن استفاده از سقف پهناى باند در تمام ساعات شبانه روز تضمین شده است، زیرا پهناى باند به صورت اختصاصى به مشترک اختصاص یافته است.

 کیفیت پهناى باند Bandwidth Quality:

Bandwidth Quality: به معناى کیفیت پهناى باند مى باشد. کیفیت پهناى باند به دو عامل زیر بستگى دارد.

  Ping Time

 به مدت زمانى گفته مى شود که یک Packet از ISP به مقصد یک Host قوى (مثلاً www.yahoo.com) در اینترنت ارسال شده و پس از دریافت پاسخ مناسب دوباره به ISP باز مى گردد. هرچه این زمان کمتر باشد پهناى باند از کیفیت بهترى برخوردار است.

  Packet Loss

 هنگامى که یک Packet به اینترنت ارسال مى شود ممکن است که به دلیل مختلف مفقود شده و یا از دست برود. Packet Loss عبارت است از نسبت Packetهاى از دست رفته و مفقود شده به کل Packetها. هر چه این نسبت کمتر باشد پهناى باند از کیفیت بهترى برخوردار است.