فیلترینگ

فیلترینگ

فناوری اطلاعات و IT در کشور ما یک فناوری نوپا و تازه وارد محسوب می شود کههنوز در بومی کردن آن مشکلات خاصی وجود دارد و تا رسیدن به مرزهای آمادگی لازم برای وارد کردن فرهنگ استفاده از ابزارهای فناوی اطللاعات و ارتباطات راه درازی در پیش داریم .

از سوی دیگر متاسفانه سابقه استفاده جدی از اینترنت میان کاربران ایرانی ، شاید به کمتر از 10 سال پیش برگردد و همین بی تجربگی و کم تجربگی در بهره گیری از اینترنت به عنوان یک شبکه جهانی و رسانه ای که صوت ،‌ تصویر ، متن و ... را همراه هم و یکجا دارد باعث شده نگرانی ها و حساسیت ها درباره شیوه فعالیت کاربران ایرانی میان دولتمردان و استادان ارتباطات کشورمان بیشتر از دیگر کشورها باشد .

همین مساله نیز باعث شده بحث "ف.ی.ل.ت.ر.ی.ن.گ" سایتهای اینترنتی در کشورمان همانند کشوری با جمعیت یک میلیارد نفری چین با جدیت بیشتری دنبال شود هرچند که قاعده مند نبودن این فیلتریگ در بدو کار باعث شده بود برای وبلاگ نویسان و صاحبان وب سایتهای فارسی نگرانی هایی به وجود بیاید چراکه بسیاری از وبلاگ ها و وب سایت هایی که واجد شرایط "ف.ی.ل.ت.ر.ی.ن.گ" نبودند ناخواسته فیلتر می شدند و این مساله نگرانی ها را بیشتر می کرد که آیا روند "ف.ی.ل.ت.ر.ی.ن.گ" در کشورمان تا جایی پیش می رود که حتی از دسترسی به سایتهای خبری نیز محروم شویم یا نه ؟

اما بحث "ف.ی.ل.ت.ر.ی.ن.گ" از چند جنبه قابل بررسی است . نخست این که آیا مسدود کردن سایتهای غیراخلاقی یا سیاسی که از لحاظ فکری با ما همخوان و همسطح نیستند فی نفسه نتیجه مستقیم دربرخواهد داشت یا نه ؟ و آیا مسدود کردن سایتها و وبلاگ ها سلب اعتماد از کاربر و مخاطب اینترنتی به شمار می رود یا نه ؟

اصولا در ارتباط با "ف.ی.ل.ت.ر.ی.ن.گ" استفاده از تبلیغات مستقیم درباره سایتهای مخرب و مستهجن نتیجه عکس دربرخواهد داشت . در کشورهای اروپایی و امریکایی نیز فضا برای جوانان ، نوجوانان و کلاً تین ایجرها به منظور ورود به چنین سایتهایی آزاد نیست و آن طور که تصور همگان است بی بند و باری و بی قانونی جریان ندارد .

 به هر حال بسیاری از نرم افزارهای parenting monitor که در کشور ما اصلا وارد بازار نمی شوند در همین کشورها عرضه می شوند و به والدین و خانواده ها امکان کنترل شیوه استفاده از سایتها را می دهند و در بسیاری از مواقع به طور خودجوش ، دسترسی را مسدود می کنند و سایتهایی که در آنها خشونت و مواد غیراخلاقی به صورت بی پرده و explicit مطرح می شود که آزاردهنده است . غیرقابل استفاده می شوند همین طور یک تراشه رایانه ای جدید به نام V-Chips به وسیله برخی خانواده ها روی لامپ تصویر تلویزیون های ماهواره ای یا سیستم پردازشگر مرکزی رایانه نصب می شود که از بخش تصاویر و محتوای غیراخلاقی و مستهجن جلوگیری می کند

خانواده ها و بحث فیلترینگ

درنتیجه جلوگیری از استفاده و مراجعه به سایتهایی که در این حوزه از لحاظ روحی و روانی مخرب هستند باید به هر خانواده سپرده شود و البته تجهیزات فنی آن نیز در بسیاری موارد به وسیله خود مرورگرهای اینترنت فراهم هستند . این قضیه هم توجه خانواده ها را به وضعیت روحی و جسمی فرزندانشان جلب می کند و هم باعث می شود تاثیرات غیر مستقیم منفی در شیوه رویکرد جوانان به اینترنت ایجاد شود .

شاید باور نکنید بحث ف.ی.ل.ت.ر  در سطح کودکان و نوجوانان در کشوری مانند امریکا به شدت دنبال می شود و قوانین و مقررات قاطعی در این مبحث وجود دارد که هم با گردانندگان وبسایتها و شبکه ها آزار دهنده کودکان از هر لحاظ به شدت برخورد قانونی و قهری می شود و هم والدین و پدر و مادر کودکان و نوجوانان را موظف به رعایت آن می کنند

البته فراموش نکنیم این مبحث در تمام رسانه های دیگر نیز مرسوم است مانند شبکه های خاص برای نمایش مباحث ج.ن سی و یا ساعات خاص و محدودیت دیدن برخی از برنامه ها و فیلمهای سینمایی برای کودکان که به صورت فرهنگ عمومی پذیرفته شده در سطح جوامع شناخته می شود.

فیلترینگ هم می تواند مطلوب باشد

در عین حال کنترل اینترنت برای جلوگیری از استفاده های افراطی و انتشار دیدگاه هایی بر ضد مصالح ملی از جلمه فرقه ها و قومیت های جذابی طلب یا گروه های فکری متحجری که مباحثی کهنه همانند خلیج مجعول عربی را پس از سالیان دراز بار دیگر با استفاده از فضای آزاد رسانه ای روی اینترنت مطرح می کنند ضروری به نظر می رسد .

همین طور وضعیت سایتهایی که گردانندگان آنها گروهک های منحله ، برانداز یا ضداساس رژیم هستند به طور کلی روشن است و این حق طبیعی هر دولت و حکومتی محسوب می شود تا برای مبازه با سایتهای مشوش اذهان عمومی که به طور رایگان و ریشه ای و اساسی مباحثی همچون تغییر حکومت یا براندازی و مباحث ریشه ای و تفرقه افکن از این دست مطرح می کنند یا مقدسات دینی مذهبی و اعتقادات آیینی ملی – مذهبی توده ای از مردم را زیر سوال می برند با نهایت امکانات بکوشد . همین طور فراموش نکنیم که همزمان با ورود هر فناوری جدیدی به فضای عمومی یک جامعه لزوما فرهنگ استفاده از آن فناوری که بیشتر وارداتی نیز هست به درون کشیده نمی شود چه بهتر که پیش از اقدام برای "ف.ی.ل.ت.ر.ی.ن.گ" و حرکاتی از این دست با فرهنگ سازی درباره شیوه استفاده از اینترنت یا فناوری های مشابه ضمن این که امکان دسترسی همگانی به آن را فراهم می کنیم کیفیت بهره برداری از امکانات شبکه ای همانند اینترنت را در کنار کمیت بالاببریم و شاخصه های توسعه همه جانبه را همراه با هم به سمتی درست جلو ببریم .

محدودیت در اینترنت تا چه حد مطلوب است!

این امر یک ظرافت خاص را طلب می کند و آنهم تعیین چارچوبهای تعریف شده است که با تدوین ؛ تصویب و اجرای قوانین جامع ؛ کامل و فراگیر امکان پذیر خواهد بود هرنوع برخورد سلیقه ای ؛ حزبی یا گروهی با این مقوله می تواند نتایج نامطلوب و معکوسی را در برخواهد داشت ؛ به عبارت ساده اگر افراد جامعه مانند ایران با این امر مواجه باشند که وبسایتهایی بدون دلیل و تنها با استناد به حدس و گمان یا خطا کوچک مورد محدودیت قرار گرفته اند این بار در برابر موارد مشابه که به حق نیز خواهد بود واکنش نشان داده و آن را مردود می کنند .

پس آنچه طبیعی ؛ اساسی و الزامی است توجه به این نکته که محدودیت در شبکه اینترنت هرگز نکوهیده ؛ ناپسندیده و زشت نیست بلکه برخورد نامطلوب, غیرشفاف و گاهی سلیقه ای هرگز راهگشا نخواهد بود.

مثالی می آورم در قوانین راهنمایی و رانندگی هم محدودیت وجود دارد فرض کنید ؛ یک خیابان یک طرفه ؛ پلیس راهنمایی و رانندگی با سلیقه خود ؛ یا به صورت تصادفی و یا با منطق نانوشته خود گاهی به خودروها اجازه عبور طرف مقابل را بدهد و گاهی هم آنها را متوقف و به پارکینگ پلیس فرابخواند این امر هم محال است و هم خنده دار وطنز اما در مورد محدودیت اینترنت نیز این امر اتفاق افتاده است اما کسی جوابگویی نمی کند